Vandaag staat nogmaals een drie uur durende excursie naar de Farne Islands op de agenda. In tegenstelling tot woensdagavond hebben we nu gde boot helemaal voor ons alleen.

Vandaag starten we met een groep dolfijnen vanuit de tuin van het hotel en gaan we nogmaals met de Serenity naar de Farne eilanden. Het is zo goed als windstil, vrij zonnig en de temperatuur is heerlijk.

Onderweg naar het eerste eiland zien we gelijk al enkele zeekoeten. De boot scheert vlak langs dit exemplaar.

De vogels zijn helemaal niet schuw. Deze kuifaalscholver gaat gewoon door met poetsen en de zeekoet zit ook lekker in het zonnetje en lijkt niet van plan om weg te vliegen.

Overal oms ons heen vliegen papagaaiduikers en zeekoeten af-en-aan. Veel van de vogels hebben vis in hun bek.

Hier en daar zijn groepjes grijze zeehonden die lekker liggen uit te rusten.

Een klein deel van de populatie heeft een witte oogring die achter het oog nog een stukje doorloopt. Hoe noordelijker de populatie, hoe meer deze vorm optreedt.

Zeehonden slapen soms loodrecht drijvend in het water zoals dit exemplaar. De rode snavel is kenmerkend voor de noordse stern, die we in Nederland veel minder zien dan de visdief.

Nog maar eens een zeekoet, omdat ze echt niet lelijk zijn.

De drieteenmeeuw kunnen we in het winterseizoen aan onze kusten zien, maar hier zijn ze in overvloed aanwezig en niet te beroerd om even te poseren.

Een paartje zeekoet legt 1 ei dat in 32 dagen wordt uitgebroed. Het ei heeft een punt zodat het niet snel van de rotsen afrlot en als het jong is uitgekomen blijft het jong nog ongeveer 3 weken op de rotsen voordat het uitvliegt.

De lucht is helblauw en daar steken de bruin-witte zeekoeten mooi tegen af.

Dit is een van mijn favoriete zeekoetenfoto's.

En deze alk zit er ook goed voor.

Op Brownsman Island staan de restanten van een oude vuurtoren en een huis van een vuurtorenwachter. De vuurtoren was maar kort in gebruik, namelijk van 1811 tot en met 1826.

In de verte zien we de kust met Bamburgh Castle, een kasteel dat uit de twaalfde eeuw dateert en in de achttiende en negentiende eeuw werd gerenoveerd en uitgebreid. Het kasteel is deels open voor publiek en het kasteel diende als decor voor de films Ivanhoe en Elisabeth. Ook de serie The last Kingdom is voor een deel hier opgenomen. Wij zien het alleen van afstand, want wij zijn hier voor de zeevogels.

De noordse stern is hier een veel voorkomende vogel, maar ook de grote stern zien we hier linksboven staan.

We naderen een plek waar veel papegaaiduikers zitten en zien er al verschillende met vis in hun bek overvliegen.

Op en boven het kalme water wemelt het van de zeevogels.

Je blijft afdrukken met deze leuke vogels voor je lens.

Zelfs met de 24-105 mm lens kan ik papegaaiduikers beeldvullend fotograferen.

De boot vaart zo dicht mogelijk langs de kant waardoor we de papegaaiduikers bijna aan kunnen raken.

Prachtige beestjes en zo lekker dichtbij. De enige die ik in Nederland zag was honderden meters van mij verwijderd.

Een vogel die we thuis ook veel zien: de visdief

Een grote stern

Noordse stern

Het prachtig gekleurde mannetje van de eider.

Kuifaalscholvers met jong.

Er zijn ontzettend veel vogels op de eilanden, maar ook zijn er veel grijze zeehonden, zowel op de wal als in het water.

Als we een van de eilanden van dichtbij gaan bekijken, zien we veel zeekoeten dobberen naast de boot, maar de hoeveelheden op de rotsen zijn fenomenaal.

Hier een andere boot van dezelfde maatschappij waarmee wij op pad zijn.

Langzaam komt er een eind aan ons tweede boottochtje langs de eilanden. We varen langs mooie rotspartijen en daarna zien we de eilanden langzaam uit het beeld verdwijnen met de vuurtoren als baken.